Delen is zorgzaam!
Delen
Tweeten
Delen
Op de neonatale intensive care (NICU) zijn er uitdagingen waarmee ouders worden geconfronteerd wanneer ze zich klaarmaken om naar het huis te worden ontslagen. De ouders worden gevraagd om een autostoeltje naar het ziekenhuis te brengen om te testen of de baby op de stoel kan zitten en zonder complicaties veilig naar huis kan reizen. De ouder wordt vervolgens gevraagd om in een nacht in een andere kamer te kamer, met apparatuur die ze in hun huis zullen gebruiken, bijvoorbeeld pompen voor buisvoeding, zuurstofmonitors en de medicijnen die de baby moet ontvangen. De ouders krijgen een korte les over hoe de apparatuur werkt, omdat het is wat ze thuis gebruiken. De verpleegkundigen lieten de ouders weten dat ze een belbel weg zijn en ze blijven daar om de NICU voor hun baby voor een nacht te leiden.
De onderliggende veronderstellingen van deze kwesties zijn gebrek aan vertrouwen om voor de baby te kunnen zorgen, niet genoeg informatie om echt te begrijpen wat alle machines doen en een gebrek aan oefentijd. Met betrekking tot deze bevolking, ouders van voortijdige baby’s, is het argument dat het meest wordt gehoord dat de ouders de afgelopen 5-7 maanden in de NICU zijn geweest die naar de verpleegkundigen kijken terwijl ze voor hun baby zorgen. De realiteit van het argument is dat ja, de ouders zijn er al 5-7 maanden, maar ze hebben zich gericht op binding en genezing van hun eigen wonden, zowel fysiek als emotioneel. Als ze de baby gaan bezoeken, willen ze alleen maar een band hebben en zien dat hun baby beter wordt zodat de baby naar huis kan. Ze zijn niet zoveel gefocust op hoe ze voor de baby gaan zorgen als ze naar huis gaan, omdat ze in hun hoopvolle geesten hopen dat de baby zonder apparatuur naar huis gaat. De ziekenhuizen stellen dat ze ouders de kans geven om te leren en dit is genoeg voor hen, maar naar mijn mening is dit niet feitelijk. De waarheid wordt vermeld, meer opleiding is nodig gericht op de ouders en het thuisleven.
Gerelateerd Kun je je hersenen trainen om vakantiegerelateerde angst te temmen?
Een alternatief voor het sturen van de ouders van premature baby’s naar huis met pamfletten op de zorg voor elke apparatuur en om de kinderarts te bellen als ze vragen hebben, zou een gepersonaliseerd overgangsplan zijn dat begint tijdens het verblijf van de baby. Een ontslagplanner die alleen met de families werkt als ze naar huis gaan, zou nuttig zijn. Elke ouder moet een bindmiddel ontvangen wanneer over de ontslagplanning wordt gesproken. Dit gebeurt meestal ongeveer een maand voordat de baby zelfs klaar is om naar huis te gaan. Dit is het moment waarop neonatologen beslissen of de baby’s klaar zijn om naar huis te gaan en waarmee ze naar huis gaan. Instructies met afbeeldingen in gemakkelijk te begrijpen taal moeten in het bindmiddel worden geplaatst met één instructietabbind voor elk apparaat, voor elke behandeling en voor de medicijnen. Hierdoor kan de ontslagplanner beginnen met het voorbereiden van de ouder van de mogelijkheden van wat te verwachten thuis. De volgende stap is om de ouders ertoe te brengen te oefenen met de NICU -verpleegkundige en ademhalingstherapeut over hoe de verschillende behandelingen te doen en voor die baby te zorgen. waardoor de ouders de verpleegkundige kunnen bekijken en terugkeren, de behandeling demonstreren zoals ze thuis zullen doen, verwijzen naar de instructies van de map en ze toestaan vragen te stellen en aantekeningen op te schrijven die hen zullen helpen onthouden dat er iets nuttig zou zijn.
Er zijn veel soorten leerlingen en wij als een populatie van vroegtijdige ouders moeten de verpleegkundigen laten weten waar onze stijl is waar we ons prettig bij voelen om succesvolle ouders te zijn die voor onze baby zorgen. De persoonlijke band die ik heb met de bevolking van premature baby’s is dat ik een van die ouders ben die een voortijdige baby had. Mijn zoon werd geboren op 27 weken, 1 pond 10 oz. Hij bleef 5 maanden in de NICU. Ik was erg betrokken bij de zorg en status van mijn zoon als verpleegster, maar er waren vele keren dat ik eerst een moeder was. De nacht waarin mijn man en ik in de buurt kwamen, waren we overweldigd, we sliepen niet met alle piepende monitoren, alarmen die klinken voor voeding en behandelingen die nodig zijn. Ik dacht bij mezelf, dit is erg stressvol, zelfs voor een ervaren verpleegster zoals ik. Tijdens mijn NICU -verblijf als ouder gaf ik me meestal om een band met mijn baby en hem zo snel mogelijk naar huis te laten ontladen. Dit is een van de redenen dat mijn man en ik een 501C3 liefdadigheidsorganisatie zijn begonnen genaamd The Gift of Life. “Het geschenk van het leven biedt hoop, aanmoediging en ondersteuning aan ouders van premature baby’s en neonatale intensive care -eenheden.”
Gerelateerde 4 voordelen van natuurlijk licht in huis
Vandaag is mijn zoon een gezonde zesjarige en hoewel hij enkele uitdagingen heeft, overwint hij door de genade van God hen dagelijks en heeft hij een besmettelijke glimlach en lach die iedereen die hij ontmoet meeneemt om meer te leren over vroegtijdig geboorte en wat dat vandaag betekent . Wees aangemoedigd en weet dat de uitdagingen kunnen komen, maar elke dag is nieuw en je zult ze overwinnen. De beroemde zin in de NICU is dat je 10 stappen vooruit en 6 stappen achteruit gaat zetten. Het is oké, want op die moeilijke dagen, kijk terug op waar je was en hoe ver je vandaag bent gekomen.
Link naar dit bericht: Uitdagingen voor ouders van pijlers
0/5
(0 beoordelingen)
Delen is zorgzaam!
Delen
Tweeten
Delen