Holden’s Preschool begon aan het begin van het instituutjaar ‘Hoofdstukboeken’ te lezen voor het dutje. Ik was niet bekend met de term, maar als een college-opgeleide vrouw kwam ik het snel genoeg uit. Een hoofdstukboek is een boek met hoofdstukken en misschien sommige pagina’s zonder foto’s.
Whoa. Harry Potter, hier komen we.
De boeken van onze kinderen staan vol met grote kleurenfoto’s (en veel van hen rijmen nog steeds). Dus dit was enorm nieuws. Ik vroeg me af of zowel Holden (4 als een half) evenals Milo (bijna 3) bereidwillig met langere verhalen voor het slapengaan zouden zitten.
Tot nu toe omvat ons ritueel over het algemeen elke jongen die een kort boek selecteert dat door mij wordt voldaan die een “Sleepytime” -boek selecteert. Tenzij we geen tijd meer hebben, in welke situatie ik het volume terugscherm.
Als experiment afgelopen weekend in de bibliotheek vroeg ik de bibliothecaris naar hoofdstukboeken. Ze was goed klaar voor mij, evenals ze gemakkelijk een lijst met suggesties voor de pre-K-menigte uiteengezet.
Hoewel Holden bang was voor de titel, stelde ze sterk voor dat de draak van mijn vader als een geweldig inleidend hoofdstukboek was. Nadat ik net een Lord of the Rings -film heb geïnitieerd Binge Melf (#GeekyandLovingit), moest ik haar woord geloven dat het boek voldoende tam was voor mijn gevoelige zoon.
Ik ben verheugd om te rapporteren, het experiment was een algemeen succes. We hebben elke nacht twee of drie hoofdstukken bekeken en werkten onze methode met het tien hoofdstukboek in vier nachten. Elke nacht smeekten de jongens om “nog maar één hoofdstuk” (toen, toen ik weigerde, “nog een pagina” en zelfs “nog een woord!”). Toen Holden de pagina omdraaide en naar een enkel woord werd gericht – “gedraaid” – stemde ik af en bekeek ik hem aan hem. Anders hield ik een stevige lijn vast.
We verwezen vaak naar de kaart in de cover om de heldenreis rond de eilanden te traceren. Milo verraste me door net te zijn zoals deelname aan het verhaal en de kaart van het avontuur.
Meteen naleven me aan onze leestijd en voegde ik me bij Alec voor delen één evenals twee van Lord of the Rings en ben verheugd om te melden dat ik geen enkele vorm van mijn draken, karakters of handgetekende kaarten met de boek.
Het blijkt dat, net als Lotr, de draak van mijn vader ook wordt aangeboden als een trilogie. Dus ik kan je geen enkele beloften maken over het houden van alle personages en verhalen direct wanneer we alle films en de boeken naar boven komen (maar voor nu ben ik goed)!
Voordat we de volledige serie van Elmer’s Tall Tales inspecteren, gaan we beginnen met de ware eerste keuze van Holden, de muis en de motorfiets (het boek met de niet angstaanjagende titel).
Heeft iemand anders enige vorm van uitstapjes in langere verhalen om te delen?